نشانهگذاری، راهکاری برای جبرانِ نبودِ لحن در نوشتار
نشانهگذاری، راهکاری برای جبرانِ نبودِ لحن در نوشتار
نوشتهها فاقد لحن و آهنگ هستند و این کجفهمیها را دوچندان میکند.امروزه بخش زیادی از مکالمات ما در شبکههای اجتماعی و به صورت چت انجام میشود. فکر میکنم برای شما هم پیش آمده باشد که در چتهایتان جملهای را به منظور شوخی نوشته باشید و خواننده آن را جدی تلقی کرده و سبب دلخوری شده باشد.نشانههای نگارشی علامتهایی چون نقطه، ویرگول، علامت تعجب و مانند اینها هستند که نبود لحن و احساسات قابل مشاهده در نوشتار را جبران میکنند.
ایموجیها
ما میخواهیم در کوتاهترین زمانِ ممکن، مقصود خود را برسانیم؛ از همین رو نسل جدیدی از نشانهها نیز به کار گرفته میشوند که «ایموجی» نام دارند.استفاده از ایموجی در سالهای اخیر به قدری افزایش یافته که برخی آن را تهدیدی برای زبان و موجب زوال آن میدانند. برخی نیز آن را ابزاری نوین در خدمت انتقال مفاهیم میپندارند.
نشانه گذاری و درست نویسی در نگارش فارسی
میزان استفاده از نشانههای نگارشی تا حد زیادی به نوع نوشتار و مخاطب آن بستگی دارد و باید در نظر داشت همانگونه که به کارگیری این اشارات به شیوایی متن کمک میکند، استفاده نابهجا و زیادهروی در آن نیز اشتباه است.