نشانه های جمع در فارسی
نشانه‌های جمع در زبان فارسی به دو دسته تقسیم می‌شوند: نشانه‌های جمع فارسی و نشانه‌های جمع عربی. نشانه‌های فارسی تنها به ها و ان محدود می‌شود؛ اما نشانه‌های جمعی که از زبان عربی به فارسی راه پیدا کرده‌اند؛ شامل ات، ون و ین است. علاوه بر نشانه‌های جمع، برخی کلمات عربی را به صورت جمع مکسر نیز می‌توان جمع بست.
نشانه‌های جمع فارسی (ها و ان)
به کار بردن نشانه های دو گانه ی « ها » و « ان » که نشانه های اصلی جمع در زبان فارسی است دارای قواعد و در عین حال استثناهای فراوان است.
نشانه ی جمع « ها » با هر نوع کلمه ای جمع می شود.
این نشانه به خصوص در زبان محاوره متداول تر از نشانه ی « ان » است تا جایی که کلمات مختوم به « ه » با این علامت جمع می بندند هر چند جمع بستن این گونه کلمات با نشانه ی « ها » سبب اجتماع دو حرف « ه » می شود و به همین سبب اشکال در تکلم پرهیز از آن را تجویز می کند و لذا با « ان » جمع می بندند؛ مثال:
گناه ها، پادشاه ها، سیاه ها
جمع این کلمات با نشانه ی « ان » فصیح تر و زیباتر است. نشانه ی « ان » تنها با برخی از کلمات همراه می شود و به کار بردن آن در همه ی موارد، مانند کاربرد نشانه ی « ها » میسر نیست.
