آموزش تایپ ده انگشتی آفیس ورد پاورپوینت اکسل و مطالب مفید

ضمیر مشترک، کلمه خود است که جانشین اسم انسانها میشود و نقش آن‌ها را می‌پذیرد.

 

خود با نام ضمیر مشترک، کلمه‌ای است که همواره یک صورت دارد و در همه شش ساخت ضمیرهای شخصی مشترک است و به همین دلیل ضمیر مشترک خوانده شده است.

واژه‌های خویش و خویشتن نیز گاهی به جای خود در نوشتار رسمی یا شعر می‌آیند. در زبان دری سه تا ضمیر مشترک داریم :
خود، خویش و خویشتن، خود با ضمیر های شخصی برای تاکید می آیند. به یاد داشته باشید که خود جمع نمی شود و از کاربرد خودها پرهیز باید کرد.

من کار خود را تمام کردم.

ما خود را بالا تر ازدیگران نمی دانیم.
ایشان دربار? خود چه می داند.

تو خودرا اصلاح کن.

درجمله های بالا به جای خود، خویش و خویشتن را هم می توان نشاند.

https://typeo.top/blog/%d8%b6%d9%85%db%8c%d8%b1-%d9%85%d8%b4%d8%aa%d8%b1%da%a9/