همه ی ما با این بیت سعدی آشنا هستیم و غالبا آن را این طور می نویسیم و می خوانیم:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
معنی این شعر آن است که انسانها مثل اعضای یک بدن به هم پیوسته هستند و خلقت آنها از یک گوهر واحد است، اگر یک انسان در سختی و مشکل باشد، گویی همه انسانها دچار مشکل شدهاند و درد هر انسانی به دیگر انسان ها هم منتقل می شود. هر انسانی که از غم و درد دیگران ناراحت نشود، شایسته نیست که او را در زمره? انسانها به حساب آورند.
این شعر بر انسان دوستی و همدردی و همدلی انسان ها با یکدیگر – از هر قوم و جنسیت و نژادی – تاکید دارد.
شادروان سعید نفیسی تنها کسی بود که بر اساس رسمالخط رایج در میان نویسندگان، عقیده داشت که این بیت به صورت بنی آدم اعضای یک پیکرند ثبت و ضبط شده است.

https://typeo.top/blog/%d8%a8%d9%86%db%8c%e2%80%8c%d8%a2%d8%af%d9%85-%d8%a7%d8%b9%d8%b6%d8%a7%db%8c-%db%8c%da%a9%d8%af%db%8c%da%af%d8%b1%d9%86%d8%af-%db%8c%d8%a7-%d8%a8%d9%86%db%8c-%d8%a2%d8%af%d9%85-%d8%a7%d8%b9%d8%b6/